Op naar Noord - Parool - 3 juni 2017

Frank Alsema wilde graag een prominente opgang, ‘een statement’, al is dat voor deze wenteltrap een understatement. Hij is robuust en gigantisch en staat centraal in de hal. “Ik heb ‘m uit een BMW-showroom in Den Haag.

”Zijn huis is van de grond af opgetrokken uit Marktplaatsvondsten. De kozijnen die daar vanwege meetfouten zijn gedumpt, zitten nu aan de voorgevel aan de Monnikskapstraat. Op het balkon staat een honderd jaar oud smeedijzeren hekwerk uit de Lingestreek, binnen hangen brandwerende deuren uit de UvA en een ziekenhuispoort uit Zutphen wacht op een bestemming. “Kijk, dit is een granaatinslag geweest,” zegt Alsema, wijzend op twee gebroken spijlen.

Dit is geen huis, dit is een levenswerk. Alsema verzamelde de materialen en architect John Zondag tekende er een woonwerkhuis van. “Het is andersom ontworpen.” Dat vergt veel geduld. “Je moet niet alles meteen af willen hebben. Je moet ook leven. Ik ben gisteren een dag weg geweest op de racefiets.

”De bouwmethode, niet voor iedereen weggelegd, heeft twee grote voordelen: het is goedkoop en je houdt je persoonlijke CO2-voetfadruk klein. Helemaal als je het zo duurzaam maakt als Alsema.

Onder het huis ligt een bassin voor zesduizend liter regenwater. Daarmee worden de wc’s doorgespoeld, de was gedraaid en de dakakker bewaterd. De houtkachel heeft een fijnstoffilter. Ook voorziet hij in eigen stroom en warmte.

Alsema scharrelde niet alleen indrukwekkend veel spullen naar Buiksloterham, hij formuleerde er ook een circulaire filosofie bij. Uiteindelijk staat hier Palais Récup (350 vierkante meter!). Van het Franse woord récupération, dat ‘terugwinnen’ en ‘herstel’ betekent.

Met boven een woning voor hemzelf en beneden ‘the third place’ – “een plek voor een lezing, een pop-up winkel of een expositie. Achter komen drie appartementen voor ouderen. “Ik zou het mooi vinden als zij the third place gaan draaien. Nu zijn er nog programmeerbare plekken in Noord, maar die verdwijnen misschien ook. Als alles dan vol zit met Starbucks, hebben we altijd deze vrije ruimte nog.

Dit artikel is gepubliceerd in Parool 3 juni 2017, special Op naar Noord, p. 38-39, tekst Malika Sevil, foto’s Erik Smits.